Dobratice pod Praivou
przystanek osobowy
Woikowitz-Bukowitz (1892-1921) Vojkovice-Bukovice (1921-1938) Vojkovice-Bukovice pod Praivou (1938) Wojkowice (1938-1939) Wojkowitz (1939-1942) Wojkowitz (b. Teschen) (1942-1945) Vojkovice-Bukovice pod Praivou (1945-1957) Dobratice pod Praivou (1957-)
Tablica przyjazdów | Bieżące przyjazdy |
Tablica odjazdów | Bieżące odjazdy
Władze miejscowości Wojkowice i Dobracice wnioskowały już w okresie planowania budowy linii kolejowej o umiejscowienie w okolicy przystanku osobowego z ładownią, z której miała korzystać głównie likiernia Bernarda Glesingera (uruchomiona jako gorzelnia w roku 1864, a od 1890 produkująca również likiery). Władze kolejowe przystały jednak wyłącznie na budowę punktu obsługi podróżnych, a otwarty 27 listopada 1892 roku jednoperonowy przystanek początkowo otrzymał nazwę od pobliskich wsi Wojkowice i Bukowiec. W 1893 roku wybudowano tu drewnianą, przeszkloną poczekalnię (podobną do tej w Trzycieży) i murowany budynek mieszczący kasy.
Po zajęciu Zaolzia w roku 1938 był ostatnim przystankiem osobowym w Polsce przed granicą z Czecho-Słowacją, natomiast po agresji Niemiec we wrześniu 1939 roku znalazł się w granicach Protektoratu Czech i Moraw.
Dziś przystanek posiada murowany budynek wybudowany po II wojnie światowej, z otwartą poczekalnią, która została wyburzona pod koniec roku 2011. Dawniej czynna była też kasa biletowa - obecnie zamknięta.
Od 13 grudnia 2020 roku obiekt jest kolejowym przystankiem „na żądanie” (podobnie jak pozostałe przystanki na linii) - pociągi osobowe zatrzymują się tu tylko po uprzednim zgłoszeniu przez pasażera prowadzącemu pociąg chęci wysiadki, ewentualnie oczekujący na przystanku powinni dawać prowadzącemu stosowne znaki, aby ten zatrzymał pociąg.
Z przystanku wiedzie szlak turystyczny na Praszywą - 843 m n.p.m. (
5,5 km).
Przystanek położony jest na wysokości 355 m n.p.m.


Władze miejscowości Wojkowice i Dobracice wnioskowały już w okresie planowania budowy linii kolejowej o umiejscowienie w okolicy przystanku osobowego z ładownią, z której miała korzystać głównie likiernia Bernarda Glesingera (uruchomiona jako gorzelnia w roku 1864, a od 1890 produkująca również likiery). Władze kolejowe przystały jednak wyłącznie na budowę punktu obsługi podróżnych, a otwarty 27 listopada 1892 roku jednoperonowy przystanek początkowo otrzymał nazwę od pobliskich wsi Wojkowice i Bukowiec. W 1893 roku wybudowano tu drewnianą, przeszkloną poczekalnię (podobną do tej w Trzycieży) i murowany budynek mieszczący kasy.
Po zajęciu Zaolzia w roku 1938 był ostatnim przystankiem osobowym w Polsce przed granicą z Czecho-Słowacją, natomiast po agresji Niemiec we wrześniu 1939 roku znalazł się w granicach Protektoratu Czech i Moraw.

Od 13 grudnia 2020 roku obiekt jest kolejowym przystankiem „na żądanie” (podobnie jak pozostałe przystanki na linii) - pociągi osobowe zatrzymują się tu tylko po uprzednim zgłoszeniu przez pasażera prowadzącemu pociąg chęci wysiadki, ewentualnie oczekujący na przystanku powinni dawać prowadzącemu stosowne znaki, aby ten zatrzymał pociąg.
Z przystanku wiedzie szlak turystyczny na Praszywą - 843 m n.p.m. (

Przystanek położony jest na wysokości 355 m n.p.m.

Galeria (kliknij aby powiększyć zdjęcie)
Zaktualizowano 17 maja 2025 roku
Copyright © Koleje Śląska Cieszyńskiego 2007-
Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego
Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego Koleje Śląska Cieszyńskiego