stacja

Pierściec (1927-1939) Piersciec (1939-1943) Perstetz (Piersciec) (1943-1945) Pierściec (1945-)

Tablica przyjazdów | Tablica odjazdów

W 1925 roku samorząd (wydział) gminny miejscowości Pierściec w osobie przełożonego Jana Pawłowskiego (oraz władz gmin Kowale, Iłownica, Zaborze oraz Roztropice) na podstawie planów inwestora (DOKP Kraków) z uwagi na konieczność zbliżenia stacji do tej miejscowości wnioskowały o jej lokalizację między obecnymi ulicami Skoczowską a Mostową. W listopadzie 1925 roku na naradzie z udziałem zainteresowanych stron oraz przedstawicieli m.in. Ministerstwa Kolei odrzucono tą propozycję z powodu przewidywanej lokalizacji na wzniesieniu 7 promili oraz braku możliwości przyszłej jej rozbudowy (miejsce ograniczone dwoma drogami powiatowymi oraz licznymi zabudowaniami). Do budowy zostało wyznaczone przez krakowską dyrekcję miejsce na południu Pierśćca na wschód od drogi łączącej Skoczów z Landekiem.

Stacja w Pierśćcu została uruchomiona 14 maja 1927 roku (choć do końca września 1928 roku figurowała w urzędowych rozkładach jazdy jako przystanek osobowy). Dysponowała ona czterema torami (2 przelotowe, 1 położony przy rampie i magazynie oraz 1 odstawczy). W modernistycznym murowanym budynku dworca zlokalizowanego przy ulicy Skoczowskiej 34 umieszczono poczekalnię, kasę biletową oraz pomieszczenia m.in. dla dyżurnego ruchu.

W latach 1947 - 1954 obecna stacja opisywana była w urzędowych rozkładach jazdy jako przystanek osobowy, a do roku 1984 kasa sprzedawała bilety w ograniczonym zakresie (tylko do bliższych stacji). W okresie powojennym posiadała dwa perony z nawierzchnią z betonowych płyt chodnikowych (w tym jeden wyspowy o długości 202 metrów i szerokości 2,5 metra), dwa tory główne umożliwiające mijankę oraz trzeci tor żeberkowy zabezpieczony wykolejnicą (od lat 90. XX wieku nie używany i zarośnięty). Obecnie poczekalnia i kasa są nieczynne, sam budynek dworcowy zamieszkany, a wewnątrz do modernizacji i przebudowy w roku 2020 działała nastawnia „Pc”, która obsługiwała całą stację. Rozjazdy od strony Chybia nastawiane były pędniami, natomiast jedyny rozjazd od Skoczowa posiadał napęd elektryczny. Z nastawni obsługiwany był także przejazd kolejowy na ulicy Skoczowskiej. Przy torze przebiegającym obok budynku dworcowego zlokalizowano boczną rampę załadunkowo-wyładunkową (zlikwidowaną podczas modernizacji).

Stacyjny rozkład odjazdów pociągów pasażerskich z przełomu 1988 i 1989 roku, kiedy to zatrzymywało się tu najwięcej pociągów osobowych w historii stacji

W ramach rewitalizacji linii kolejowych w roku 2020 dokonano kompleksowej przebudowy i modernizacji stacji. Wybudowano dwa tory mijankowe (nr 1 i 3) oraz nowy peron wyspowy o długości 150 metrów i wysokości 0,76 metra nad główkę szyny z wejściem od strony północnej. Przy budynku dworcowym powstały stojaki na rowery. Zmodernizowana stacja została przekazana do użytku w listopadzie 2020 roku. Dyżurny ruchu przestał ją obsługiwać w marcu 2020 roku, a w grudniu 2020 roku jej sterowanie wraz z obsługą pobliskiego przejazdu kolejowego na ulicy Skoczowskiej zostało przeniesione do lokalnego centrum sterowania ruchem (LCS) w stacji Skoczów (początkowo do dawnej nastawni dysponującej). Po przeniesieniu w 2024 roku oddziału firmy „GT Poland” ze Skoczowa do zakładu zbudowanego w pobliżu stacji kolejowej zwiększyło się zainteresowanie podróżnych korzystaniem z niej.

W ramach projektu pn.: „Zabudowa Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej - Etap I” realizowanego ze środków Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększenia Odporności na przystanku zostaną zbudowane: zegar, głośniki oraz czujniki ruchu pociągów. Prace wykona firma będąca liderem konsorcjum: MAXTO Technology Sp. z o.o. z Modlniczki. Prace rozpoczęły się w czerwcu 2024 roku.

Zgodnie z danymi Urzędu Transportu Kolejowego dobowa wymiana pasażerska (czyli liczba podróżnych wsiadających i wysiadających każdej doby) na stacji w latach 2017-2020 wynosiła 20 - 49 osób, w latach 2020-2021 0 - 9 osób, a w latach 2022-2023 50 - 99 osób.

Położona jest na wysokości 289 m n.p.m.

Informacje z planowania miejsca budowy tej stacje pochodzą z materiałów Archiwum Państwowego w Katowicach.