przystanek osobowy

Zabrzeg (1855-)

Tablica przyjazdów | Tablica odjazdów

Uruchomiony już w roku 1855 przystanek w Zabrzegu miał być początkowo stacją, jednak budowie sprzeciwiły się lokalne władze i ostatecznie wybudowano ją w pobliskich Dziedzicach. Początkowo nie posiadał żadnej infrastruktury, dopiero w roku 1893 wybudowano tu budynek poczekalni.

Zapewne podczas elektryfikacji wybudowano dwa niskie perony z nawierzchnią bitumiczną o długości 195 metrów (peron pierwszy) i 203 metrów (peron drugi), na których zabudowano proste blaszane wiaty z ławkami. Perony połączone zostały przejściem podziemnym zlokalizowanym tuż obok przystanku. Dodatkowo przy peronie pierwszym wybudowano w roku 1980 budynek dworcowy z poczekalnią i kasą biletową oraz pomieszczeniem dyżurnego ruchu, gdyż Zabrzeg miał również status posterunku odgałęźnego ze względu na mieszczący się nieopodal peronu drugiego od strony Ochodzy wjazd na teren towarowej stacji rozrządowej Zabrzeg Czarnolesie.

Tuż obok przystanku na ulicy Miliardowickiej znajduje się przystanek autobusowy obsługujący lokalne połączenia.

Zgodnie z danymi Urzędu Transportu Kolejowego dobowa wymiana pasażerska (czyli liczba podróżnych wsiadających i wysiadających każdej doby) na przystanku w 2017 roku wynosiła 20 - 49 osób, w latach 2018-2019 50 - 99 osób, w latach 2020-2021 0 - 9 osób, a w roku 2022 100 - 149 osób.

W ramach prowadzonej od wczesnej wiosny 2020 roku modernizacji węzła kolejowego Czechowice-Dziedzice zlikwidowano mieszczący się tu posterunek odgałęźny (sterowanie będzie się odbywało z Lokalnego Centrum Sterowania w Czechowicach-Dziedzicach) i rozebrano istniejące niskie perony. Nowe wysokie perony (0,76 metra nad główkę szyny) mają po 200 metrów długości, zostały wyposażone w nowe ławki, wiaty, oświetlenie i tablice informacyjne, a dostęp do każdego z nich umożliwiają zadaszone pochylnie (jednocześnie zmieniono ich numerację - północny stał się peronem pierwszym, a południowy drugim). Zastosowano również płyty z fakturą ułatwiającą przemieszczanie się osobom niewidomym i niedowidzącym. Przejście podziemne między peronami zostało przeniesione bliżej dawnego budynku dworcowego.

Położony jest na wysokości 252 m n.p.m.