stacja
linia 301A | linia 301D | linia 302B | linia 190 (302E)

Teschen (1869-1921) Český Těšín (1921-1938) Cieszyn Zachodni (1938-1939) Teschen Hauptbahnhof (1939-1945) Český Těšín (1945-2015) Český Těšín (Czeski Cieszyn) (2015-)

Tablica przyjazdów | Bieżące przyjazdy | Tablica odjazdów | Bieżące odjazdy

Stację w Cieszynie otwarto 1 lutego 1869 roku, kiedy uruchomiono początkowy, 32 kilometrowy odcinek Kolei Koszycko-Bogumińskiej z Bogumina. Do 8 stycznia 1871 roku (kiedy to uruchomiono jednotorowy odcinek Cieszyn-Żylina o długości 69 km) stacja była krańcową. W tamtym okresie kursowały tu dwie pary pociągów osobowo-towarowych dziennie, ale w roku 1875 kursowało już 55 pociągów. W początkowym okresie użytkowano budynek dworcowy zlokalizowany w innym miejscu niż stojący obecnie - znajdował się on od strony dzisiejszej ulicy Jabłonkowskiej (Jablunkovská) i był mniejszy od obecnego.

Zabudowania nowego dworca funkcjonujące do dziś przy ulicy Dworcowej (Nádražní) oddano w roku 1889 po wybudowaniu Kolei Miast Śląskich z Kojetína przez Cieszyn do Bielska. Autorem projektu obiektu dworcowego był Anton Dachler. W 1907 oddano do użytku drugi tor Kolei Koszycko-Bogumińskiej na odcinku Jabłonków-Cieszyn, a 30 września 1915 roku Cieszyn-Bogumin.

Od 12 lutego 1911 roku komunikację z centrum miasta umożliwiał tramwaj elektryczny, który rozpoczynał bieg przed budynkiem dworca, a kończył w okolicy ulicy Bielskiej (obecnie po stronie polskiej), uprzednio pokonując most na rzece Olzie i przejeżdżając przez Rynek. Prócz przystanku tramwaju w pobliżu stacji znajdował się także postój dorożek konnych. Na dworcu działała wówczas elegancka restauracja, a przez pewien okres zatrzymywał się tu także Orient Express kursujący z Berlina do Konstantynopola. W bocznym skrzydle dworca działał urząd pocztowy nr 2. W szczytowym okresie dworzec zatrudniał około 200 pracowników.

Cieszyńska stacja gościła wielu znamienitych gości, szczególnie w latach 1915-1917, kiedy w Cieszynie znajdował się sztab generalny armii Austro-Węgier. Prócz cesarza Austro-Węgier Franciszka Józefa I i jego następcy cesarza Karola I Habsburga, z dworca korzystał również cesarz niemiecki Wilhelm II Hohenzollern czy car Bułgarów Ferdynand I Koburg.

Okres międzywojenny

Po podziale Śląska Cieszyńskiego w roku 1920 stacja znalazła się w granicach Czechosłowacji. Obsługiwała ona nadal ruch kolejowy o bardzo dużym natężeniu, prowadzono na bieżąco jej remonty i modernizacje. W grudniu 1931 roku otwarto obok zabudowań dworcowych (wcześniej znajdowała się tam dworcowa restauracja ogrodowa) nową pocztę wraz z dodatkowym torem dla wagonów pocztowych. Po przyłączeniu Zaolzia do Polski w listopadzie 1938 roku zmieniono nazwę stacji na Cieszyn Zachodni.

Po roku 1945

Po wyparciu z Czeskiego Cieszyna okupacyjnych wojsk niemieckich podjęto szybkie kroki w celu umożliwienia działania stacji i rozpoczęcia kursowania pociągów, gdyż wycofujące się wojska zdewastowały infrastrukturę. Już 5 czerwca 1945 roku udrożniono fragment Kolei Koszycko-Bogumińskiej, dzięki czemu mogły docierać na stację pociągi z Trzyńca oraz Karwiny, a pierwszy powojenny pociąg do Frydku-Mistku wyjechał ze stacji 9 czerwca. Dalszy fragment Kolei Koszycko-Bogumińskiej do Czacy uruchomiono 28 sierpnia 1945 roku, a pociąg z Kończyc wjechał na stację 25 lutego 1946 roku o godzinie 12:09. Towarowe połączenia Cieszyn - Czeski Cieszyn przywrócono 4 sierpnia 1946 roku, a ruch pociągów osobowych 7 października tegoż roku.

Znaczenie stacji po roku 1945 wzrosło, szczególnie w czasach rozbudowy przemysłu ciężkiego w Zagłębiu Karwińskim i okolicach Trzyńca. W latach 1962-64 nastąpiła rozbudowa i modernizacja stacji, związana z zakończoną w czerwcu 1964 roku elektryfikacją ostatniego odcinka linii 301A Trzyniec-Dziećmorowice (początki elektryfikacji dawnej Kolei Koszycko-Bogumińskiej sięgają roku 1953). Wybudowano wtedy m.in. przejście podziemne oraz wiaty przystankowe na peronach, poszerzono torowisko i zainstalowano nowoczesne urządzenia przekaźnikowe. Zlikwidowano także istniejącą kładkę nad torowiskiem i wyburzono pierwotny budynek dworcowy z roku 1871. Pierwszy pociąg prowadzony trakcją elektryczną wjechał na stację 1 lipca 1964 roku, a wkrótce liczba pociągów wzrosła do 80 dziennie. Ruch międzynarodowy przez most na Olzie utrzymywany był w niewielkim zakresie, w ruchu pasażerskim do początku lat 50.

Po roku 1989 i dziś

Elektryfikacja transgranicznego odcinka Cieszyn - Český Těšín (z kolejowym przejściem granicznym, oznakowanego jako linia 302E) miała miejsce w roku 1994. 30 września 2002 nastąpiło uroczyste otwarcie remontowanego od 2001 roku budynku dworcowego. W roku 2005 dobudowano dalszą część przejścia podziemnego pod ulicą Dworcową.

Budynek dworcowy został w roku 2006 wpisany do rejestru zabytków.

Przed przeprowadzoną w latach 2014-2016 modernizacją infrastruktury stacyjnej dostęp dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich możliwy był tylko do peronu 1 (z budynku, który posiada podjazd oraz z przejścia podziemnego dzięki windzie). Podczas remontu wybudowano od nowa perony stacyjne oraz do każdego z nich doprowadzono windy. Przebudowano przejście podziemne, a perony posiadają nowe, mniejsze wiaty peronowe.

Stacja ma znaczenie międzynarodowe i krzyżują się tutaj cztery linie kolejowe - 301A, 301D, 302B i 302E (190). Posiada pięć peronów (w tym dwa wyspowe oraz peron pierwszy zlokalizowany przy budynku dworcowym i peron piąty o długości 60 metrów używany sporadycznie - wejście od ulicy Dworcowej). W odrestaurowanym budynku znajduje się ČD Centrum, toalety, kiosk, kantor, piekarnia, bufet, bankomat oraz przechowalnia bagażu. Możliwość nadania przesyłek kurierskich. Możliwość bezpośredniego dojazdu do Pragi, Ostrawy, Opawy, Bogumina i Frydku-Mistku w Republice Czeskiej, Koszyc, Żyliny, Bańskiej Bystrzycy, Czacy i Zwolenia na Słowacji oraz Cieszyna. Zatrzymują się tutaj wszystkie klasy pociągów pasażerskich (w tym SuperCity Pendolino). Połączenie autobusowe z całym miastem umożliwia 5 linii.

Prócz części przeznaczonej dla ruchu pasażerskiego Český Těšín to także duża stacja towarowa.

W pobliżu stacji zlokalizowana jest baza pogotowia sieciowego.

Z rejonu stacji wybiegały do roku 2015 dwie bocznice: dawnego składu węgla i magazynów przy ulicy Fabrycznej (podczas remontu w roku 2015 odcięto ich tory dojazdowe). Do lat 40. XX wieku na stacji miała również początek bocznica fabryki mebli Kohnów zlokalizowanej przy ulicy Jabłonkowskiej, działającej do roku 1932.

Stacja posiada dwujęzyczną nazwę, gdyż ponad 10% mieszkańców gminy to przedstawiciele mniejszości polskiej.

Ze stacji wiedzie szlak turystyczny m.in. do Kocobędza ( 5 km) czy na Kościelec ( 9 km).

Położona jest na wysokości 270 m n.p.m.