stacja

Pogorsch (1888-1921) Pogórz (1921-1937) Pogórze (1937-1939) Pogorsch (1939-1945) Pogórze (1945-)

10 stycznia 2009 roku zawieszono przewozy pasażerskie

Ta urokliwa stacja położona praktycznie w leśnym otoczeniu otwarta została w roku 1888. Udostępniono wówczas podróżnym budynek dworcowy mieszczący ogrzewaną poczekalnię, kasę biletową oraz mieszkanie dla obsługi stacji.

Posiada leżący na łuku wyspowy niski peron o długości 165 metrów z dwiema krawędziami peronowymi z nawierzchnią bitumiczną, a na peronie dwie wiaty przystankowe. Na stacji znajdują się semafory świetlne oraz (ze względu na łuk) semafory powtarzające. W obrębie stacji znajdują się trzy tory główne - wszystkie zelektryfikowane, choć do zawieszenia przewozów używane były dwa tory (w razie mijanki), a trzeci tor zarastała trawa. Budynek dworcowy (zlokalizowany przy ulicy Dworcowej 23) po zawieszeniu przewozów w całości został zaadaptowany do celów mieszkalnych, a w późniejszym okresie został opuszczony. Dobudowana do niego jest nastawnia, w której urzędował dyżurny ruchu, m.in. zapowiadający pociągi i zamykający rogatki na pobliskim przejeździe.

Stacja służyła niegdyś jako „nocleg” dla składów jeżdżących ze Skoczowa do Pawłowic czy Cieszyna. Mocno podupadła, od kiedy zamarł ruch towarowy pomiędzy Bielskiem a Skoczowem (niegdyś sporo było tutaj krzyżowań pociągów osobowych i towarowych), a po zawieszeniu przewozów pasażerskich stopniowo zaczęła zarastać roślinnością.

Położona jest na wysokości 297 m n.p.m.